COVERS

COVERS

ΑΝΟΙΞΗ 2015

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2015

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Με μια διάθεση να με συνεπαίρνει να γυρίσω πίσω στο παρελθόν και να θυμηθώ, ακούω την λέξη «λιτότητα» που πάντα ηχούσε περίεργα μέσα στο μυαλό μου, μιας και δεν μπορούσα να κατανοήσω τον «λιτό βίο» τον οποίο ζητούσαν οι πολιτικοί, σατίριζαν οι ηθοποιοί και μας το θύμιζε πάντα αστειευόμενος και ποτέ στα σοβαρά ο πατέρας στο σπίτι.
Από παιδάκι στη δεκαετία του ’80 η «λιτότητα» ήταν το hit της χρονιάς. Μια λέξη-φάντασμα που επιβίωνε μέσα στο χρόνο. Η «λιτότητα» κάνει φανερή την παρουσία της και μας επιβάλλεται πλέον με «μνημόνια» που δεν είναι τίποτε άλλο από τις ενυπόγραφες υποσχέσεις ότι οι Έλληνες θα μάθουμε να ζούμε με τα λίγα ή και με το τίποτα αν χρειαστεί.
Οικονομικός επαναπροσδιορισμός, λένε εκείνοι. Ατομικός επαναπροσδιορισμός, λέω εγώ. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, το άτομο που συναναστρεφόμαστε περισσότερο, δεν είναι άλλο από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μία πραγματικότητα τόσο αυτονόητη και κάνουμε σαν να μην το ξέρουμε. Η Αυτογνωσία είναι το κλειδί! Πρόκειται για μία διαδικασία απελευθέρωσης από μία θυματοποιημένη στάση ζωής προς μία περισσότερο ενεργητική και συγχρόνως ευεργετική τόσο για εμάς όσο και για τους άλλους.
Η ευτυχία δεν ήρθε ούτε χθες με τα πολλά λεφτά αλλά ούτε και σήμερα με τα λίγα. Αποδείχθηκε ότι η ευτυχία μας και η αξία μας ως άνθρωποι, δεν εξαρτώνται από το νούμερο που έχουμε στον τραπεζικό μας λογαριασμό. H ευτυχία οφείλεται αποκλειστικά στην αυτογνωσία μας και στην ψυχική μας ισορροπία. Τότε και μόνο, πορευόμαστε προς την αλλαγή που προϋποθέτει αγάπη για τον εαυτό μας και αυτοσεβασμό. Τότε επιλέγουμε να κάνουμε αυτά για τα οποία έχουμε τις κατάλληλες ικανότητες και βρίσκουμε ικανοποίηση χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Σήμερα, περισσότερο από άλλοτε, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας στο περιβάλλον που ζούμε και να επαναξιολογήσουμε τις σχέσεις μας. Όταν το συνειδητοποιήσουμε, θα είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε τον εαυτό μας χωρίς προσποιήσεις. Όσο για το «λιτό βίο», καλύτερα αυτός, παρά ο «βίος αβίωτος»!

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΖΑΝΝΗ - Του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού

Συνέντευξη στην Φωτεινή Ανδρουλάκη

Διεθνής σοπράνο, με σπουδές στην Όπερα και στη τζαζ στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου,
μέλος της Ολυμπιακής Επιτροπής Λαμπαδηδρομίας -ερμηνεύτρια του Ολυμπιακού Ύμνου- διακρίνεται για την ευελιξία της φωνής της στην cross over classical σκηνή και εμφανίζεται κυρίως στο εξωτερικό.
Έχει τραγουδήσει προς τιμήν του τ. Προέδρου της Αμερικής Μπιλ Κλίντον και του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι. Μία από τις ελάχιστες Ελληνίδες που έχουν κάνει συναυλία στο Carnegie Hall στη Nέα Υόρκη, αλλά και στο Keyaki Hall του Τόκυο, στους Ολυμπιακούς αγώνες 2012 στο Λονδίνο, στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη για τα παιδιά της Αφρικής και στηρίζει πάντα εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα, όπως ήταν η συναυλία της για το σύλλογο Ελπίδα και σήμερα για το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα.
Η δύναμη της φωνής της εναρμονίζεται με τη μουσική, για να εκφράσει ανθρώπινα ιδανικά και να ανυψώσει τον άνθρωπο στα ανώτερα ιδεώδη της ομορφιάς, της αγάπης, της ειρήνης και της ελευθερίας. Το τραγούδι της “Tango to Evora” διασκευή των Pink Noisy - Consoul βρίσκεται στη συλλογή  “Budah Bar Best Of “μετά από ραδιοφωνική επιτυχία στη Γαλλία.

 
Μεγάλωσες σε μια συντηρητική οικογένεια. Η καλλιτεχνική σου κλίση ήταν αποδεκτή;
H οικογένειά μου είχε καταλάβει την κλίση μου και ανέβαζε τον πήχη ψηλά. Ο πατέρας μου φερόταν σαν μάνατζερ μου. Όταν άκουσε το «άριστα παμψηφεί» για το δίπλωμά μου στην Όπερα, το προσπέρασε και μου ψιθύρισε «Φτάσε εκεί που δεν μπορείς». Ήταν λάτρης του αθλητισμού αλλά και της λογοτεχνίας και της μουσικής. Με έμαθε να έχω αυτοπειθαρχία και πρόγραμμα, διάλεγε τα ακούσματά μου και με καθοδηγούσε με αυστηρότητα αλλά και αγάπη. Πάντα ζήταγε από μένα το παραπάνω. Τώρα, θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδάκι, να τραγουδάω κρυφά στην ντουλάπα, με αγγλικά δικής μου επινόησης και να με ηχογραφώ.

Έχεις πρότυπα;
Ναι… τους ανθρώπους που ξεπερνούν τον εαυτό τους και τα όριά τους.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους τραγουδάς τον Ολυμπιακό ύμνο. Πώς αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή;
Το να τραγουδάω τον Ολυμπιακό Ύμνο είναι για μένα οικογενειακή υπόθεση. Είναι κάτι που αγαπώ πολύ, που με γυρίζει πίσω στην οικογένειά μου… σε αυτά που έχουμε σαν αξίες.

Ποια είναι τα δικά σου όρια;
Τα όρια προέρχονται από το περιβάλλον και τους φόβους μας. Όταν προχωράς με την «αλήθεια», σου ενεργοποιείται το συναίσθημα και αυτό είναι δύναμη. Ανοίγεις δρόμους για να συναντήσεις το γραμμένο σου.

Πιστεύεις στο πεπρωμένο;
Πιστεύω ότι το πεπρωμένο είναι ο χαρακτήρας μας. Η ζωή είναι δώρο. Είναι γιορτή και όλα τα άλλα είναι έξτρα. Εμείς παλεύουμε να ισορροπήσουμε τον καλό και τον κακό μας εαυτό και να εκφράσουμε την αλήθεια μας.

Είσαι μια διεθνής ελληνίδα καλλιτέχνης. Τι έχεις θυσιάσει για το τραγούδι;
Θυσίασα την σταθερότητα και την αφοσίωση σε μια σχέση. Τα μεγάλα μου ταξίδια, τις μεγάλες μου χαρές και τα συναισθήματά μου δεν τα μοιράστηκα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Δεν είχα μαρτυρία από το προσωπικό μου περιβάλλον.

Οι κριτικές για τις άριές σου είναι θριαμβικές. Ποια είναι τα σχέδιά σου;
Μόλις εμφανίστηκα στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου για το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κι αυτό ήταν πολύ τιμητικό για μένα,
Ετοιμάζομαι για την Νέα Υόρκη τον Απρίλιο ενώ σχεδιάζω για το καλοκαίρι μια σειρά συναυλιών σε αρχαία Θέατρα. Είμαι πολύ χαρούμενη!

Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω θα άλλαζες κάτι;
Θα ήμουν πιο εκδηλωτική στα συναισθήματά μου στους ανθρώπους που αγάπησα, στους φίλους μου και τον εαυτό μου! Νομίζω ότι με έχω μαλώσει περισσότερο απ’ ότι μου άξιζε.

Ποια ήταν η κορυφαία σου στιγμή;
Η sold-out συναυλία μου στο Carnegie Hall ήταν το ατομικό μου ρεκόρ. Κορυφαία στιγμή μου ήταν σε πολύ μικρή ηλικία όταν μετά από διαγωνισμό διακρίθηκα και τραγούδησα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων στο Calgary του Καναδά.

Υπήρξε κάτι που θα σ’ έκανε να σκεφτείς να εγκαταλείψεις το όνειρο; Να αλλάξεις πορεία ζωής;
Ναι, κάθε φορά που δεχόμουν αμφισβήτηση από τους «λογικούς» ανθρώπους γύρω μου, που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το όνειρό μου. Αυτό που έμαθα είναι ότι για κάθε στόχο ανοίγει ένας δρόμος με σηματοδότηση. Κλείνουν πόρτες που δεν είναι για σένα και ανοίγουν άλλες που σε οδηγούν σ’ αυτό που είναι για σένα. Τα «στοπ» και τα «απαγορεύεται» είναι γιατί εσύ πρέπει να πας εκεί που ταιριάζεις. Δεν είναι απόρριψη. Είναι καθοδήγηση.

Σε σοκάρει κάτι στην κοινωνία; Κάτι που θέλεις να συνεισφέρεις σ’ αυτό;
Με σοκάρει η ανθρώπινη κακία. Όταν το βλέπω θέλω να υπερασπίσω τον άνθρωπο… να ριχτώ στη μάχη. Πρέπει όμως να στο επιτρέψει και ο άλλος. Δεν επιβαλλόμαστε.

Ζηλεύεις;
Στη ζωή μου γενικότερα δεν ζηλεύω γιατί είμαι στον «κόσμο μου». Σαν σύντροφός βγάζω μια παιδικότητα και με χαρακτηρίζει το παράπονο. Θέλω ο άνθρωπός μου να με αγαπάει πολύ και να μου το δείχνει.

Έχεις τραγουδήσει στο Carnegie Hall αλλά και για πολύ σπουδαίους ανθρώπους, όπως τον Bill Clinton; Πώς αισθάνθηκες;
Επιβεβαιώθηκα ότι ο άνθρωπος είναι πάνω από τους θεσμούς. Αισθάνθηκα καταξίωση. Πιστέψτε με όμως… η ντίβα τελειώνει με την τελευταία νότα.

Ο έρωτας στη ζωή σου. Ποιος τύπος άνδρα σε γοητεύει;
Ο άνδρας που θα με κερδίσει θα αγαπήσει το παιδί μέσα μου που θέλει να τραγουδάει, να ταξιδεύει και να νιώθει ασφαλές. Ο άνδρας μου θα στηρίζει το όνειρό μου.

Σε ευχαριστούμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου