Έχουμε την τιμή να παρουσιάσουμε την Ελληνίδα γλύπτρια που μεσουρανεί στην Αμερική, την Μαρα Καρέτσου. Παιδί του Αλέξανδρου Ιόλα που την έκανε γνωστή στον διεθνή χώρο,η οποία μιλάει στο VOLTA με θαυμασμό για τον πυγμαλίωνά της, για τον οποίο λέει πως υπήρξε αφάνταστα ευαίσθητος και μοναδικός σαν Γκαλερίστας σε όλο τον κόσμο. Το κορίτσι που γεννήθηκε στην Λάρισα με χίλια όνειρα για τον κόσμο της Τέχνης, μας «ανοίγει» την ζωή της που είναι σαν ένα παραμύθι.
Ξεκινώντας από το Παρίσι, ποιο ήταν το όνειρό σας;
Το Παρίσι την εποχή εκείνη των 70΄s ήταν για μένα ένα άνοιγμα ενός καινούριου κόσμου. Τα Μουσεία, οι Γκαλερί, τα events τα καλλιτεχνικά... όλα σε έσπρωχναν να βρεις νέες ιδέες στην τέχνη, νέες φόρμες, νέες διαστάσεις. Το όνειρό μου πάντα ήταν να δημιουργήσω κάτι «νέο» με την δική μου κλασσική εμπειρία επάνω σε μάρμαρο και μπρούτζο. Και πραγματικά η δικαίωση ήρθε με την πρώτη μου έκθεση στο Παρίσι στην Gallery Paul Faccetti.
Τι εκφράζεις μέσα από τις δημιουργίες σου;
Έναν ολόκληρο κόσμο!... Ο καλλιτέχνης βλέπει από ένα άλλο παράθυρο τελείως προσωπικό. Οι αναμνήσεις από την Ελλάδα με τις γνωστές μοναδικές φόρμες, μου έδωσαν μοναδικές εμπνεύσεις για τα έργα μου. Σε στυλ σουρεαλιστικό δημιούργησα την Αφροδίτη, τον Ίκαρο, τον Κένταυρο, όλα φτιαγμένα σε μπρούτζο και μάρμαρο.
Ήταν δύσκολο σαν γυναίκα να προχωρήσετε στον χώρο της τέχνης;
Και βέβαια, εκείνη την εποχή των 70΄ς πολύ λίγες γυναίκες φεύγανε για το εξωτερικό. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες και υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός. Το motto μου ήταν BELIEVE! Πίστευα στον εαυτό μου και στην δουλειά μου.
Συνάντηση με το πεπρωμένο ήταν ο Αλέξανδρος Ιόλας;
Ναι, η κατάλληλη στιγμή και η κατάλληλη δουλειά για την Γκαλερί του. Παρουσίαζε τους σουρεαλιστές όπως MAGRITTE, MAX ERNST, BROUNER, ένα καινούριο νέο κύμα καλλιτεχνών που σήμερα τα έργα τους έχουν φθάσει σε ύψος 10 και 20 εκατομμυρίων δολαρίων στις δημοπρασίες διεθνώς, εκθέσανε στην Γκαλερί του Ιόλα το 1982 στην Νέα Υόρκη.
Ποια η εμπειρία σας από το Αμερικανικό κοινό και τους συλλέκτες;
Η εμπειρία μου ήταν ένα μεγάλο μάθημα που με ακολούθησε σε όλη μου την ζωή. Το αμερικανικό κοινό και γενικά το σύστημα στις Τέχνες είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Όλες οι μεγάλες εταιρείες οργανισμοί αγοράζουν έργα τέχνης, επενδύοντας στην Τέχνη. Απαλάσσονται από τους φόρους όταν δωρίζουν Έργα σε μουσεία και Κέντρα Τέχνης. Αυτό το σύστημα δημιουργεί χώρους όπου οι νέοι μπορούν να θαυμάσουν και να διδαχθούν από τους μεγάλους MAITRE.
Η POP-ART τι έδωσε στο καταναλωτικό κοινό; Υπήρχε ένα πνευματικό περιεχόμενο;
Γνώρισα από κοντά στην Νέα Υόρκη τον ANDY WORHOL, τον ROLY LICHNESTEIN, τον JASPER JOANS… Ήταν οι Αρτίστες που φτάσανε στο Αμερικανικό και διεθνές κοινό με το καθημερινό, το γρήγορο, το FAST FOOD, την “COCA COLA’’, το HAMBURGER, την CAMBEL SOUP και την Mairlyn Monroe! Κάτι που ο Αμερικανικός λαός το αγόραζε και το έβαζε στο σπίτι του γιατί αυτό ήταν η καθημερινή πραγματικότητα! Σε ένα βράδυ μπορούσες να γίνεις διάσημος με μια νέα ιδέα, γρήγορη και ρεαλιστική. Σήμερα τα έργα αυτών των καλλιτεχνών κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια!
Ποια από τις εκφράσεις, της μέχρι σήμερα δουλειά σας, σας αντιπροσωπεύει;
Κάθε έργο μου έχει και μια εποχή. Οι νέες δημιουργίες μου με μαγεύουν, όπως τα μεγάλα έργα γλυπτά μου που έχουν φόρμες AΒSTRACΤ, βαμμένες με τα χρώματα της ΙΡΙΔΟΣ! Το μεγάλο project FROM EGYPT TO GREECE με τις μεγάλες LUCIDE πυραμίδες και κολώνες, είναι από τα έργα που με αντιπροσωπεύουν από την αρχή της καριέρας μου μέχρι σήμερα.
Η επιτυχία είναι συνδεδεμένη και με το χρήμα;
Δεν προσπάθησα ποτέ να είμαι δούλος του χρήματος. Απλά με την επιτυχία οπωσδήποτε έρχεται και η αμοιβή, είναι συνδεδεμένα νομίζω τα δύο μαζί. Οπωσδήποτε χρειάζεται ένας καλλιτέχνης τα απαραίτητα εργαλεία και έξοδα για να στηθούνε τα έργα του. Σήμερα η ΤΕΧΝΗ είναι ανάγκη, ξεκουράζει, διδάσκει, είναι μια μεγάλη διέξοδος στην ταραχώδη ζωή που περνάμε.
Οι ρόλοι της γυναίκας σήμερα, εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος;
Είναι πάντα δύσκολο για την γυναίκα την εργαζόμενη να τα προλαβαίνει όλα, για μένα είναι «ΗΡΩΙΔΕΣ».
Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
Όχι. Αντιθέτως, όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινά ενδιαφέροντα είναι παράδεισος. Αρκεί να σέβονται ο ένας τον άλλον και να δίνει ο ένας στον άλλον τον χώρο που του αξίζει.
Ποιες συλλογές και Μουσεία έχουν έργα σας;
Έργα μου βρίσκονται στο Μουσείο Μασαχουσέτης, στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, Μουσείο ΒΟΡΡΕΣ, Μουσείο PIERIDIS, KENNEDY Center, NIARCHOS Collection, HAMMER Collection, TOKYO ART POINT Collection, VON THYSSEN Collection, TOUQUET France και PALAZZO DE L’ESTELINE.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας για νέα γλυπτά έργα;
Δημιουργώ αυτήν τη στιγμή μεγάλα σιδερένια έργα με τίτλο “SAVE THE PLANET”. Θέλω να περάσω ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον πλανήτη με εκθέσεις μου σε διάφορες μεγαλουπόλεις. Πώς μπορούμε να σώσουμε τα δάση, την ατμόσφαιρα, το περιβάλλον γενικότερα.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες για να επιτύχουν;
Πρώτα να πιστεύουν σε αυτό που κάνουν και δεύτερον κάθε εμπόδιο είναι μάθημα για να πας πιο κοντά στην επιτυχία!
Πιστεύετε στην τύχη;
Πιστεύω ότι την τύχη την δημιουργεί ο κάθε άνθρωπος μόνος του. Χρειάζονται μεγάλοι αγώνες και αγάπη για αυτό που δημιουργείς, πρέπει να το αγκαλιάσεις σαν παιδί σου για να επιτύχεις. Τύχη είναι η γνώση.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε περισσότερο;
Στη μουσική, την όπερα, την Mαρία Κάλλας, τον PAVAROTTI, τον DOMINGO. Στην Τέχνη θαυμάζω τον PICASSO, τον BRAK, τον BRANCUSSI, τον MAGRITTE, τον MICHEL ANGELO.
Υπάρχει ένας κανόνας στην ζωή των ανθρώπων που τους οδηγεί στην επιτυχία;
Όπως λέει και ο Fernando Pessoa, δεν υπάρχουν κανόνες, όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις ενός κανόνα που δεν υπάρχει.
Είστε υπέροχη, σας ευχαριστούμε πολύ!
Ξεκινώντας από το Παρίσι, ποιο ήταν το όνειρό σας;
Το Παρίσι την εποχή εκείνη των 70΄s ήταν για μένα ένα άνοιγμα ενός καινούριου κόσμου. Τα Μουσεία, οι Γκαλερί, τα events τα καλλιτεχνικά... όλα σε έσπρωχναν να βρεις νέες ιδέες στην τέχνη, νέες φόρμες, νέες διαστάσεις. Το όνειρό μου πάντα ήταν να δημιουργήσω κάτι «νέο» με την δική μου κλασσική εμπειρία επάνω σε μάρμαρο και μπρούτζο. Και πραγματικά η δικαίωση ήρθε με την πρώτη μου έκθεση στο Παρίσι στην Gallery Paul Faccetti.
Τι εκφράζεις μέσα από τις δημιουργίες σου;
Έναν ολόκληρο κόσμο!... Ο καλλιτέχνης βλέπει από ένα άλλο παράθυρο τελείως προσωπικό. Οι αναμνήσεις από την Ελλάδα με τις γνωστές μοναδικές φόρμες, μου έδωσαν μοναδικές εμπνεύσεις για τα έργα μου. Σε στυλ σουρεαλιστικό δημιούργησα την Αφροδίτη, τον Ίκαρο, τον Κένταυρο, όλα φτιαγμένα σε μπρούτζο και μάρμαρο.
Ήταν δύσκολο σαν γυναίκα να προχωρήσετε στον χώρο της τέχνης;
Και βέβαια, εκείνη την εποχή των 70΄ς πολύ λίγες γυναίκες φεύγανε για το εξωτερικό. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες και υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός. Το motto μου ήταν BELIEVE! Πίστευα στον εαυτό μου και στην δουλειά μου.
Συνάντηση με το πεπρωμένο ήταν ο Αλέξανδρος Ιόλας;
Ναι, η κατάλληλη στιγμή και η κατάλληλη δουλειά για την Γκαλερί του. Παρουσίαζε τους σουρεαλιστές όπως MAGRITTE, MAX ERNST, BROUNER, ένα καινούριο νέο κύμα καλλιτεχνών που σήμερα τα έργα τους έχουν φθάσει σε ύψος 10 και 20 εκατομμυρίων δολαρίων στις δημοπρασίες διεθνώς, εκθέσανε στην Γκαλερί του Ιόλα το 1982 στην Νέα Υόρκη.
Ποια η εμπειρία σας από το Αμερικανικό κοινό και τους συλλέκτες;
Η εμπειρία μου ήταν ένα μεγάλο μάθημα που με ακολούθησε σε όλη μου την ζωή. Το αμερικανικό κοινό και γενικά το σύστημα στις Τέχνες είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Όλες οι μεγάλες εταιρείες οργανισμοί αγοράζουν έργα τέχνης, επενδύοντας στην Τέχνη. Απαλάσσονται από τους φόρους όταν δωρίζουν Έργα σε μουσεία και Κέντρα Τέχνης. Αυτό το σύστημα δημιουργεί χώρους όπου οι νέοι μπορούν να θαυμάσουν και να διδαχθούν από τους μεγάλους MAITRE.
Η POP-ART τι έδωσε στο καταναλωτικό κοινό; Υπήρχε ένα πνευματικό περιεχόμενο;
Γνώρισα από κοντά στην Νέα Υόρκη τον ANDY WORHOL, τον ROLY LICHNESTEIN, τον JASPER JOANS… Ήταν οι Αρτίστες που φτάσανε στο Αμερικανικό και διεθνές κοινό με το καθημερινό, το γρήγορο, το FAST FOOD, την “COCA COLA’’, το HAMBURGER, την CAMBEL SOUP και την Mairlyn Monroe! Κάτι που ο Αμερικανικός λαός το αγόραζε και το έβαζε στο σπίτι του γιατί αυτό ήταν η καθημερινή πραγματικότητα! Σε ένα βράδυ μπορούσες να γίνεις διάσημος με μια νέα ιδέα, γρήγορη και ρεαλιστική. Σήμερα τα έργα αυτών των καλλιτεχνών κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια!
Ποια από τις εκφράσεις, της μέχρι σήμερα δουλειά σας, σας αντιπροσωπεύει;
Κάθε έργο μου έχει και μια εποχή. Οι νέες δημιουργίες μου με μαγεύουν, όπως τα μεγάλα έργα γλυπτά μου που έχουν φόρμες AΒSTRACΤ, βαμμένες με τα χρώματα της ΙΡΙΔΟΣ! Το μεγάλο project FROM EGYPT TO GREECE με τις μεγάλες LUCIDE πυραμίδες και κολώνες, είναι από τα έργα που με αντιπροσωπεύουν από την αρχή της καριέρας μου μέχρι σήμερα.
Η επιτυχία είναι συνδεδεμένη και με το χρήμα;
Δεν προσπάθησα ποτέ να είμαι δούλος του χρήματος. Απλά με την επιτυχία οπωσδήποτε έρχεται και η αμοιβή, είναι συνδεδεμένα νομίζω τα δύο μαζί. Οπωσδήποτε χρειάζεται ένας καλλιτέχνης τα απαραίτητα εργαλεία και έξοδα για να στηθούνε τα έργα του. Σήμερα η ΤΕΧΝΗ είναι ανάγκη, ξεκουράζει, διδάσκει, είναι μια μεγάλη διέξοδος στην ταραχώδη ζωή που περνάμε.
Οι ρόλοι της γυναίκας σήμερα, εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος;
Είναι πάντα δύσκολο για την γυναίκα την εργαζόμενη να τα προλαβαίνει όλα, για μένα είναι «ΗΡΩΙΔΕΣ».
Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
Όχι. Αντιθέτως, όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινά ενδιαφέροντα είναι παράδεισος. Αρκεί να σέβονται ο ένας τον άλλον και να δίνει ο ένας στον άλλον τον χώρο που του αξίζει.
Ποιες συλλογές και Μουσεία έχουν έργα σας;
Έργα μου βρίσκονται στο Μουσείο Μασαχουσέτης, στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, Μουσείο ΒΟΡΡΕΣ, Μουσείο PIERIDIS, KENNEDY Center, NIARCHOS Collection, HAMMER Collection, TOKYO ART POINT Collection, VON THYSSEN Collection, TOUQUET France και PALAZZO DE L’ESTELINE.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας για νέα γλυπτά έργα;
Δημιουργώ αυτήν τη στιγμή μεγάλα σιδερένια έργα με τίτλο “SAVE THE PLANET”. Θέλω να περάσω ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον πλανήτη με εκθέσεις μου σε διάφορες μεγαλουπόλεις. Πώς μπορούμε να σώσουμε τα δάση, την ατμόσφαιρα, το περιβάλλον γενικότερα.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες για να επιτύχουν;
Πρώτα να πιστεύουν σε αυτό που κάνουν και δεύτερον κάθε εμπόδιο είναι μάθημα για να πας πιο κοντά στην επιτυχία!
Πιστεύετε στην τύχη;
Πιστεύω ότι την τύχη την δημιουργεί ο κάθε άνθρωπος μόνος του. Χρειάζονται μεγάλοι αγώνες και αγάπη για αυτό που δημιουργείς, πρέπει να το αγκαλιάσεις σαν παιδί σου για να επιτύχεις. Τύχη είναι η γνώση.
Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε περισσότερο;
Στη μουσική, την όπερα, την Mαρία Κάλλας, τον PAVAROTTI, τον DOMINGO. Στην Τέχνη θαυμάζω τον PICASSO, τον BRAK, τον BRANCUSSI, τον MAGRITTE, τον MICHEL ANGELO.
Υπάρχει ένας κανόνας στην ζωή των ανθρώπων που τους οδηγεί στην επιτυχία;
Όπως λέει και ο Fernando Pessoa, δεν υπάρχουν κανόνες, όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις ενός κανόνα που δεν υπάρχει.
Είστε υπέροχη, σας ευχαριστούμε πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου