COVERS

COVERS

ΑΝΟΙΞΗ 2015

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2015

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Με μια διάθεση να με συνεπαίρνει να γυρίσω πίσω στο παρελθόν και να θυμηθώ, ακούω την λέξη «λιτότητα» που πάντα ηχούσε περίεργα μέσα στο μυαλό μου, μιας και δεν μπορούσα να κατανοήσω τον «λιτό βίο» τον οποίο ζητούσαν οι πολιτικοί, σατίριζαν οι ηθοποιοί και μας το θύμιζε πάντα αστειευόμενος και ποτέ στα σοβαρά ο πατέρας στο σπίτι.
Από παιδάκι στη δεκαετία του ’80 η «λιτότητα» ήταν το hit της χρονιάς. Μια λέξη-φάντασμα που επιβίωνε μέσα στο χρόνο. Η «λιτότητα» κάνει φανερή την παρουσία της και μας επιβάλλεται πλέον με «μνημόνια» που δεν είναι τίποτε άλλο από τις ενυπόγραφες υποσχέσεις ότι οι Έλληνες θα μάθουμε να ζούμε με τα λίγα ή και με το τίποτα αν χρειαστεί.
Οικονομικός επαναπροσδιορισμός, λένε εκείνοι. Ατομικός επαναπροσδιορισμός, λέω εγώ. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, το άτομο που συναναστρεφόμαστε περισσότερο, δεν είναι άλλο από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μία πραγματικότητα τόσο αυτονόητη και κάνουμε σαν να μην το ξέρουμε. Η Αυτογνωσία είναι το κλειδί! Πρόκειται για μία διαδικασία απελευθέρωσης από μία θυματοποιημένη στάση ζωής προς μία περισσότερο ενεργητική και συγχρόνως ευεργετική τόσο για εμάς όσο και για τους άλλους.
Η ευτυχία δεν ήρθε ούτε χθες με τα πολλά λεφτά αλλά ούτε και σήμερα με τα λίγα. Αποδείχθηκε ότι η ευτυχία μας και η αξία μας ως άνθρωποι, δεν εξαρτώνται από το νούμερο που έχουμε στον τραπεζικό μας λογαριασμό. H ευτυχία οφείλεται αποκλειστικά στην αυτογνωσία μας και στην ψυχική μας ισορροπία. Τότε και μόνο, πορευόμαστε προς την αλλαγή που προϋποθέτει αγάπη για τον εαυτό μας και αυτοσεβασμό. Τότε επιλέγουμε να κάνουμε αυτά για τα οποία έχουμε τις κατάλληλες ικανότητες και βρίσκουμε ικανοποίηση χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Σήμερα, περισσότερο από άλλοτε, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε τον εαυτό μας στο περιβάλλον που ζούμε και να επαναξιολογήσουμε τις σχέσεις μας. Όταν το συνειδητοποιήσουμε, θα είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε τον εαυτό μας χωρίς προσποιήσεις. Όσο για το «λιτό βίο», καλύτερα αυτός, παρά ο «βίος αβίωτος»!

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Συνέντευξη στην Στεφανία Σουλή - Όταν ζηταει προγαμιαίο συμβόλαιο

Η κ. Στεφανία Σουλή είναι δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω - Διαμεσολαβήτρια και διατηρεί το γραφείο της στο κέντρο της Αθήνας.

Η κ. Βασιλική Λιάφου είναι Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια και διατηρεί το γραφείο της στη Γλυφάδα.



Επειδή συχνά η υποβολή ενός τέτοιου αιτήματος δημιουργεί «αναταράξεις» σε μία συντροφική σχέση, η δικηγόρος Στεφανία Σουλή ρώτησε την ψυχολόγο Βασιλική Λιάφου και έχει ενδιαφέρον να διαβάσουμε, όσα ειπώθηκαν στην συνέντευξη που ακολουθεί.

Ποια είναι συνήθως η ανάγκη που οδηγεί κάποιον/κάποια να ζητήσει από τον/την σύντροφό του να υπογράψει προγαμιαίο συμβόλαιο;
Μέσα από μια τέτοια κίνηση κάποιος/α προσπαθεί να διασφαλίσει ότι η σύντροφος του/ο σύντροφός της δεν έχει ως κύριο κίνητρο το οικονομικό συμφέρον μέσα από την επισημοποίηση της κοινής τους σχέσης. Περαιτέρω θέλει να ξεκαθαρίσει το τι έχει να λάβει ο καθένας σε περίπτωση διαζυγίου. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες περιπτώσεις όπου κάποιος θεωρεί αναγκαίο το να προστατέψει τα αποκτήματά του από τις επαγγελματικές του δραστηριότητες ή από την πατρική του οικογένεια.

Πώς το δέχεται συνήθως ο/η σύντροφος; Μπορεί ένα «τέτοιο» αίτημα να δυναμιτίσει μία σχέση;
Σαφέστατα μπορεί, πρόσκαιρα, να ταράξει την γαλήνη μιας σχέσης. Ο/Η σύντροφος που έρχεται αντιμέτωπος/η με ένα τέτοιο αίτημα βιώνει έντονα συναισθήματα που μπορεί να είναι από θυμός, απογοήτευση και θλίψη έως και την αίσθηση του αποκλεισμού από την ζωή του άλλου, αμφισβήτηση της αγνότητας των συναισθημάτων και των προθέσεων του/της και έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του από την άλλη πλευρά. Αρχικά μπορεί κάποιος να νιώσει θιγμένος για αυτούς τους λόγους. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήταν σκόπιμο να υποκύψει σε έντονες πιέσεις νιώθοντας αδύναμος και εγκλωβισμένος μέσα σε αυτή την σχέση. Στην περίπτωση που το ζευγάρι δεν βρει έναν κοινό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα μπορεί να βιώνει συναισθήματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, θα ήταν σκόπιμο καθένας από τους δύο συντρόφους να επανεξετάσει το ενδεχόμενο του γάμου.

Υπάρχει κάποιο στάδιο στη σχέση που θα μπορούσε να θεωρηθεί ώριμο και ιδανικό για την υποβολή ενός τέτοιου αιτήματος;
Σίγουρα δεν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να συζητηθεί λίγο πριν τον γάμο. Θα πρότεινα, όταν το ζευγάρι έχει έρθει τόσο κοντά που γίνονται συζητήσεις για μια κοινή μελλοντική πορεία με επισφράγισμα το θεσμό του γάμου, τότε να τεθεί και το θέμα του προγαμιαίου συμβολαίου.

Γνωρίζοντας ότι ένας στους τρεις γάμους οδηγείται σε μόνιμη διάσταση ή διαζύγιο, πιστεύεις ότι η υπογραφή ενός προγαμιαίου συμβολαίου μπορεί να βοηθήσει στην μείωση αυτού του ποσοστού;
Δεν θα έλεγα ότι θα μειωθούν τα διαζύγια με μια προηγούμενη υπογραφή προγαμιαίου συμβολαίου. Εάν το ζευγάρι έχει προβλήματα μέσα στο γάμο, αυτά δεν θα λυθούν μέσα από συμβόλαια, σίγουρα όμως θα έχει να αντιμετωπίσει κανείς πολύ λιγότερα προβλήματα όσων αφορά το οικονομικό σκέλος. Ο καθένας από τους δύο συζύγους θα γνωρίζει εκ των προτέρων τι έχει να λάβει και θα μπορέσει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να χειραγωγήσουν τα παιδιά τους ή να εκβιάσουν καταστάσεις.

Γνωρίζω ότι έχεις γεννηθεί και έχεις εργαστεί πολλά χρόνια στην Γερμανία. Είναι σύνηθες οι Γερμανοί να υπογράφουν συμβόλαιο τήρησης συμφωνιών πριν το γάμο;
Στην Γερμανία τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς η υπογραφή ενός προγαμιαίου συμβολαίου είναι πολύ πιο σύνηθες από ότι στην χώρα μας. Ο Γερμανός έχει μια αρκετά διαφοροποιημένη αντίληψη όσων αφορά τα οικονομικά θέματα. Ο κάθε ένας από τους δύο συντρόφους έχει τα χρήματά του και δεν θεωρεί καθόλου αυτονόητο ότι θα μοιραστεί εύκολα, και σίγουρα όχι τα πάντα με τον/την σύντροφο/σύζυγό του/της.

Είμαστε ένας λαός που σεβόμαστε τα έθιμα και τις παραδόσεις. Πόσο έτοιμος πιστεύεις είναι ο Έλληνας/η Ελληνίδα να “αγκαλιάσει” ένα τέτοιο θεσμό;
Θεωρώ ότι ο Έλληνας και η Ελληνίδα δεν είναι καθόλου έτοιμοι να δεχθούν έναν τέτοιο θεσμό. Η πλειοψηφία θεωρεί ότι η υπογραφή προγαμιαίου συμβολαίου είναι κάτι που αφορά ζευγάρια με παρά πολλά χρήματα. Θα χρειαστούν ακόμη πολλά χρόνια για να αλλάξει η νοοτροπία ως προς αυτό το θέμα και να μπορέσει να αναθεωρηθεί η αντίληψη ότι το προγαμιαίο συμβόλαιο αδικεί τον «αδύναμο» εκ των δύο συντρόφων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εντέλει τον προστατεύει. Θα πρέπει μάλλον να το δούμε να εφαρμόζεται σε κάποιον άλλο και να πειστούμε έτσι ώστε να το εφαρμόσουμε και εμείς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου