Συνέντευξη στην Ελένη Αντωνιάδου
Η επιστήμη δεν είναι πλέον «άβατο» για τις γυναίκες. Η Ελένη Αντωνιάδου, πρωτοπόρος στην τεχνολογία της αναγεννητικής ιατρικής, εργάζεται στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη και πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Το κορίτσι που από τα 21 της «φτιάχνει» ανθρώπινα όργανα από βιοϋλικά και βιοκύτταρα (κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία), η ερευνήτρια της ΝASA που εκπαιδεύει αστροναύτες, η επιχειρηματίας συν-ιδρύτρια της εταιρείας «Transplants without Donors LCC», η εθελόντρια επικεφαλής της ιατρικής αποστολής σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Ανακούφισης του Πόνου των Παιδιών, στη Λατινική Αμερική, με απίστευτη ωριμότητα για την ηλικία της, απαντά και μας δίνει τη φιλοσοφία της και το δικό της success story.
Σε ποια επαγγελματική φάση σε βρίσκουμε σήμερα;
Προσπαθώ να διατηρώ ισορροπία ανάμεσα στον χρόνο για την εκπόνηση της διδακτορικής μου μελέτης που αφορά την χρήση βλαστοκυττάρων από αμνιακό υγρό για την ανάπλαση τεχνητών οργάνων και τις πειραματικές έρευνες για την ΝΑΣΑ που αφορούν την δημιουργία τεχνητής τροφής από βλαστοκύτταρα και τη εξερεύνηση των επιπτώσεων της ραδιενέργειας στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Αναγεννητική ιατρική και τεχνολογία τεχνητών οργάνων. Μίλησέ μας για την σημαντικότητα της προσφοράς στους ανθρώπους που υποφέρουν.
Ο ρόλος των μελετών είναι καθοριστικός για την ανάπτυξη μιας εναλλακτικής θεραπευτικής οδού για τις μεταμοσχεύσεις, την εξάλειψη της χρήσης των ζωικών μοντέλων για την εξέταση αποτελεσματικότητας φαρμακευτικών σκευασμάτων αλλά και την δυνατότητα ανάπτυξης τεχνητών τροφών για την αντιμετώπιση του λιμού σε υποανάπτυκτες χώρες αλλά ακόμα και για την αποστολή αποίκησης άλλων πλανητών.
Silicon Valley και NASA. Πόσο σκληρά ανταγωνιστικά βιώνεις το περιβάλλον;
Ο χώρος της επιστήμης είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, ειδικά για τις γυναίκες, και γι’ αυτό ακριβώς νομίζω ότι κυριαρχούν άνθρωποι με πιο «σμιλεμένη» προσωπικότητα (δηλαδή το να είσαι μετρημένος στα λόγια σου, να αποφεύγεις άσκοπες συγκρούσεις και να διαφυλάττεις την ενέργειά σου για εκεί που έχει σημασία).
Πώς αντιλαμβάνονται την Ελλάδα οι φίλοι και συνάδελφοί σου;
Έχω την εντύπωση ότι επιθυμούν να ξαναγραφεί η ιστορία της κρίσης ως παραμύθι της ωραίας κοιμωμένης, όπου αδημονεί για την στιγμή που της δίνεται το σωτήριο φιλί και ελευθερώνεται από τον εφιαλτικό της ύπνο. Ελπίζω πως τώρα που βγαίνουμε από τον λήθαργο της κρίσης, να υπάρξει και μια πνευματική και ηθική αφύπνιση.
Στους χώρους που κινείσαι θα έχεις γνωρίσει σημαντικούς ανθρώπους. Ποιον ξεχώρισες και γιατί;
Είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς ξεχωριστούς ανθρώπους (αστροναύτες, νομπελίστες), όμως οι ασθενείς (θύματα του εμπορίου οργάνων) που γνώρισα στις ανθρωπιστικές αποστολές στην Λατινική Αμερική με έχουν στιγματίσει με το κουράγιο, το θάρρος και την καλοσύνη τους. Θυμάμαι όταν ρώτησα έναν δεκατριάχρονο που βρισκόταν σε αποθεραπεία μετά από παράνομη αφαίρεση του ενός νεφρού του αν φοβάται να ξαναβγεί μόνος του έξω, και γνέφοντας αρνητικά μου απάντησε «όχι, ένα κεφάλι γεμάτο φόβους δεν έχει χώρο για όνειρα».
Σε άρθρο σου στην ιστοσελίδα Huffington Post με τίτλο “Even If No One Else Sees It for You, You Must See It for Yourself” έδωσες δέκα δικές σου συμβουλές επιβίωσης όπως:
«Μη δέχεσαι κανέναν ορισμό της ζωής σου εκτός από τον δικό σου», «Υπάρχει ένα και μοναδικό εμπόδιο στη ζωή, ο δικός σου εφησυχασμός», «Άφησε να σε συναρπάσει ένας παιδικός ενθουσιασμός για τη ζωή και τους ανθρώπους. Τίποτε δεν θα σε ωριμάσει περισσότερο από το να αντιμετωπίζεις τα πάντα με τις καλύτερες προθέσεις» και «Μείνε κοντά σε οτιδήποτε σε κάνει να αισθάνεσαι ευτυχής που είσαι ζωντανός». Πιστεύεις ότι εκφράζεις τη φιλοσοφία της γενιάς σου, σε έναν κόσμο σε “κρίση”;
Νομίζω ότι ο κόσμος μας μοιάζει με ένα κέλυφος από το οποίο ασφυκτιά η νέα γενιά. Επικρατεί η λαθεμένη εντύπωση πως για να εξελιχθεί η νέα γενιά θα πρέπει να θρυμματίσει το άκαμπτο κέλυφος της υφιστάμενης, παραβλέποντας πως πολλές φορές αυτός που θρυμματίζει μπορεί να είναι και αυτός που θρυμματίζεται. Δεν ξέρω αν κάποιοι συνομήλικοί μου ενστερνίζονται κάποιες σκέψεις μου, όμως είμαι αισιόδοξη ότι η γενιά μου θα αναλωθεί στο να εφευρίσκει λύσεις για την πρόοδο και όχι στο να επιρρίπτει ευθύνες για την κρίση.
Τι θα συμβούλευες τους συνομήλικους Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται σε μια χώρα που δεν λειτουργεί τίποτα σωστά; Να φύγουν ή να μείνουν;
Σίγουρα υπάρχουν ακανθώδη προβλήματα στην Ελληνική καθημερινότητα, όμως αυτά συναντώνται σε διάφορες εκφάνσεις και στο εξωτερικό. Πιστεύω πως χρειάζεται αποφασιστικότητα, προσαρμοστικότητα και σκληρή δουλειά είτε μείνουν στην Ελλάδα είτε φύγουν στο εξωτερικό και φυσικά πίστη στον εαυτό μας.
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Κυρίως το να συνεισφέρω ερευνητικά ώστε η ανάπλαση τεχνητών οργάνων και οι θεραπείες με βλαστοκύτταρα να γίνουν προσβάσιμες στους ασθενείς που τις έχουν ανάγκη. Θέτω πολλούς στόχους σε όλους τους τομείς της ζωής μου, για να με δελεάσουν ώστε να προοδεύσω αρκετά και να γίνουν πραγματικότητα.
Χρόνος για προσωπική ζωή; Πώς κυλάει η καθημερινότητά σου;
Δυστυχώς είναι πολύ περιορισμένος ο ελεύθερος χρόνος, όμως πάντα απολαμβάνω δυνατές συζητήσεις με καλή παρέα και προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για να πιλοτάρω μικρά αεροσκάφη!
Σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε να εκπληρώνεις πάντα τους στόχους σου!
Η επιστήμη δεν είναι πλέον «άβατο» για τις γυναίκες. Η Ελένη Αντωνιάδου, πρωτοπόρος στην τεχνολογία της αναγεννητικής ιατρικής, εργάζεται στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη και πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Το κορίτσι που από τα 21 της «φτιάχνει» ανθρώπινα όργανα από βιοϋλικά και βιοκύτταρα (κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία), η ερευνήτρια της ΝASA που εκπαιδεύει αστροναύτες, η επιχειρηματίας συν-ιδρύτρια της εταιρείας «Transplants without Donors LCC», η εθελόντρια επικεφαλής της ιατρικής αποστολής σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Ανακούφισης του Πόνου των Παιδιών, στη Λατινική Αμερική, με απίστευτη ωριμότητα για την ηλικία της, απαντά και μας δίνει τη φιλοσοφία της και το δικό της success story.
Σε ποια επαγγελματική φάση σε βρίσκουμε σήμερα;
Προσπαθώ να διατηρώ ισορροπία ανάμεσα στον χρόνο για την εκπόνηση της διδακτορικής μου μελέτης που αφορά την χρήση βλαστοκυττάρων από αμνιακό υγρό για την ανάπλαση τεχνητών οργάνων και τις πειραματικές έρευνες για την ΝΑΣΑ που αφορούν την δημιουργία τεχνητής τροφής από βλαστοκύτταρα και τη εξερεύνηση των επιπτώσεων της ραδιενέργειας στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Αναγεννητική ιατρική και τεχνολογία τεχνητών οργάνων. Μίλησέ μας για την σημαντικότητα της προσφοράς στους ανθρώπους που υποφέρουν.
Ο ρόλος των μελετών είναι καθοριστικός για την ανάπτυξη μιας εναλλακτικής θεραπευτικής οδού για τις μεταμοσχεύσεις, την εξάλειψη της χρήσης των ζωικών μοντέλων για την εξέταση αποτελεσματικότητας φαρμακευτικών σκευασμάτων αλλά και την δυνατότητα ανάπτυξης τεχνητών τροφών για την αντιμετώπιση του λιμού σε υποανάπτυκτες χώρες αλλά ακόμα και για την αποστολή αποίκησης άλλων πλανητών.
Silicon Valley και NASA. Πόσο σκληρά ανταγωνιστικά βιώνεις το περιβάλλον;
Ο χώρος της επιστήμης είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, ειδικά για τις γυναίκες, και γι’ αυτό ακριβώς νομίζω ότι κυριαρχούν άνθρωποι με πιο «σμιλεμένη» προσωπικότητα (δηλαδή το να είσαι μετρημένος στα λόγια σου, να αποφεύγεις άσκοπες συγκρούσεις και να διαφυλάττεις την ενέργειά σου για εκεί που έχει σημασία).
Πώς αντιλαμβάνονται την Ελλάδα οι φίλοι και συνάδελφοί σου;
Έχω την εντύπωση ότι επιθυμούν να ξαναγραφεί η ιστορία της κρίσης ως παραμύθι της ωραίας κοιμωμένης, όπου αδημονεί για την στιγμή που της δίνεται το σωτήριο φιλί και ελευθερώνεται από τον εφιαλτικό της ύπνο. Ελπίζω πως τώρα που βγαίνουμε από τον λήθαργο της κρίσης, να υπάρξει και μια πνευματική και ηθική αφύπνιση.
Στους χώρους που κινείσαι θα έχεις γνωρίσει σημαντικούς ανθρώπους. Ποιον ξεχώρισες και γιατί;
Είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς ξεχωριστούς ανθρώπους (αστροναύτες, νομπελίστες), όμως οι ασθενείς (θύματα του εμπορίου οργάνων) που γνώρισα στις ανθρωπιστικές αποστολές στην Λατινική Αμερική με έχουν στιγματίσει με το κουράγιο, το θάρρος και την καλοσύνη τους. Θυμάμαι όταν ρώτησα έναν δεκατριάχρονο που βρισκόταν σε αποθεραπεία μετά από παράνομη αφαίρεση του ενός νεφρού του αν φοβάται να ξαναβγεί μόνος του έξω, και γνέφοντας αρνητικά μου απάντησε «όχι, ένα κεφάλι γεμάτο φόβους δεν έχει χώρο για όνειρα».
Σε άρθρο σου στην ιστοσελίδα Huffington Post με τίτλο “Even If No One Else Sees It for You, You Must See It for Yourself” έδωσες δέκα δικές σου συμβουλές επιβίωσης όπως:
«Μη δέχεσαι κανέναν ορισμό της ζωής σου εκτός από τον δικό σου», «Υπάρχει ένα και μοναδικό εμπόδιο στη ζωή, ο δικός σου εφησυχασμός», «Άφησε να σε συναρπάσει ένας παιδικός ενθουσιασμός για τη ζωή και τους ανθρώπους. Τίποτε δεν θα σε ωριμάσει περισσότερο από το να αντιμετωπίζεις τα πάντα με τις καλύτερες προθέσεις» και «Μείνε κοντά σε οτιδήποτε σε κάνει να αισθάνεσαι ευτυχής που είσαι ζωντανός». Πιστεύεις ότι εκφράζεις τη φιλοσοφία της γενιάς σου, σε έναν κόσμο σε “κρίση”;
Νομίζω ότι ο κόσμος μας μοιάζει με ένα κέλυφος από το οποίο ασφυκτιά η νέα γενιά. Επικρατεί η λαθεμένη εντύπωση πως για να εξελιχθεί η νέα γενιά θα πρέπει να θρυμματίσει το άκαμπτο κέλυφος της υφιστάμενης, παραβλέποντας πως πολλές φορές αυτός που θρυμματίζει μπορεί να είναι και αυτός που θρυμματίζεται. Δεν ξέρω αν κάποιοι συνομήλικοί μου ενστερνίζονται κάποιες σκέψεις μου, όμως είμαι αισιόδοξη ότι η γενιά μου θα αναλωθεί στο να εφευρίσκει λύσεις για την πρόοδο και όχι στο να επιρρίπτει ευθύνες για την κρίση.
Τι θα συμβούλευες τους συνομήλικους Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται σε μια χώρα που δεν λειτουργεί τίποτα σωστά; Να φύγουν ή να μείνουν;
Σίγουρα υπάρχουν ακανθώδη προβλήματα στην Ελληνική καθημερινότητα, όμως αυτά συναντώνται σε διάφορες εκφάνσεις και στο εξωτερικό. Πιστεύω πως χρειάζεται αποφασιστικότητα, προσαρμοστικότητα και σκληρή δουλειά είτε μείνουν στην Ελλάδα είτε φύγουν στο εξωτερικό και φυσικά πίστη στον εαυτό μας.
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Κυρίως το να συνεισφέρω ερευνητικά ώστε η ανάπλαση τεχνητών οργάνων και οι θεραπείες με βλαστοκύτταρα να γίνουν προσβάσιμες στους ασθενείς που τις έχουν ανάγκη. Θέτω πολλούς στόχους σε όλους τους τομείς της ζωής μου, για να με δελεάσουν ώστε να προοδεύσω αρκετά και να γίνουν πραγματικότητα.
Χρόνος για προσωπική ζωή; Πώς κυλάει η καθημερινότητά σου;
Δυστυχώς είναι πολύ περιορισμένος ο ελεύθερος χρόνος, όμως πάντα απολαμβάνω δυνατές συζητήσεις με καλή παρέα και προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για να πιλοτάρω μικρά αεροσκάφη!
Σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε να εκπληρώνεις πάντα τους στόχους σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου